زنهار تاریخى (به بهانه انتشار رهنمودهاى کلى برنامه سوم)
زنهار تاریخى (به بهانه انتشار رهنمودهاى کلى برنامه سوم) هدى صابر منبع: ماهنامه ایران فردا، شماره ، “غول اقتصادى ایران لباسش تنگ شده و کمى با خجالت به لباس خود نگاه مى‌کند. خجالت نکشیم، نوسازى اقتصادى به نوسازى سیاسى نیازمند است.”۱ محمود جعفریان از محدود عناصر نظریه‌پرداز رژیم “بى‌نظریه” و “بخشنامه خوان” پیشین در بهمن‌ماه ۵۵ در سخنرانى خود در جمع کارکنان سازمان برنامه و بودجه با بیان عبارات فوق بر ضرورت “توسعه سیاسى” دست نهاد. ضرورتى نه از سر “اختیار” که بنا به استیصال و “اجبار”. جعفریان مدت کوتاهى پس از انتشار “رهنمودها و خطوط کلى برنامه عمرانى ششم ۱۳۵۷-۱۳۶۱” بر چنین ضرورتى تأکید مى‌نمود. در مراجعه به گزارش “رهنمودها و خطوط کلى برنامه عمرانى ششم “در فصل ترسیم” …
زنهار تاریخى (به بهانه انتشار رهنمودهاى کلى برنامه سوم) ادامه مطلب
«در این احوال که “اضطرار” و “دلشوره” تاریخى، دو عنصر بارز و تحمیلى دوران بودند و دولت ملى دغدغه و عزم اجراى قانون ملى شدن و تضمین بخشیدن به “آزادى” از طریق اصلاح قانون انتخابات مجلس و شهرداریها را داشت، براى برنامه مشروح و مطولِ ذهنى اقتصادى و وعده و وعیدهاى بى‌پشتوانه – بسان دیروز و امروز – جا و مکانى وجود نداشت. … بیست و هفت ماه و پانزده روز براى “عمل اقتصادى” زمانى است بس محدود. شناخت وضع موجود، مسئله‌شناسى، طراحى و تجویزِ تنها نیز به زمانى بیش از این نیاز دارد. هنر مصدق “عملِ در جا” و واکنش سریع در مواجهه با پى‌آمدهاى ابرام و پایدارى در قبال تحقق آرمان ملى شدن نفت بود. چرا که زمان در حال گریز، قدرت مانورى براى او باقى نمى‌گذاشت.»
