«فریده خانم» شیر زن و شجاع‌دل، مدیر و رهبر و یار و یاور و حامی «شهید هدی صابر»، پروانه و فرشته و مادر فرزندانشان «شریف و حنیف صابر»، سالها در رفت و آمد به این زندان و آن زندان، سال ۱۳۸۹ برای گرفتن ملاقات حضوری برای تولد شهید صابر در سرمای زمستان مقابل درب اوین ۷ ساعت در خیابان منتظر ماندند. عاشقانه و سوزان همسری و مادری کردند، سالها با مشکلات مبارزه کردند، از سال ۱۳۷۹ الی ۱۳۹۰ به مسائل مربوط زندان «شهید صابر»، پرداختند، در تمامی دوران به معیشت و اقتصاد خانواده پرداختند، عاشقانه مادری کردند، برای فرزندانشان بی‌چشمداشت پدری و مادری کردند. قهرمان شنا کشوری و ورزشکار در رشته‌های رزمی و هندبال. عاشقانه و سوزان مادری و همسری کردند، راهنمای و نور فرزندانشان در کودکی، جوانی و تحصیلات بودند، حامی و رفیق همسر و فرزندانشان بودند، قوی‌ترین زن و مادر، کلمات قادر به توصیف شما نیستند. مادر زیبا‌روی و زیبا‌دل جاودانه‌تر شد و ماندگار‌تر.
چِشم و چراغ راه منزل ما زیباتر شد.
فرزندان مخلص شما «شریف صابر و حنیف صابر»