نوبت دولت نو
نوبت دولت نو عبداللَّه موحد* منبع: ماهنامه ایران فردا، شماره ۵۴، خرداد ۱۳۷۸ آقاى رئیسجمهور! در آغازین روزهاى خردادماهى که گذشت، دومین سالگرد رخداد دوم خرداد هفتادوشش نیزپشت سر نهاده شد و دولت در انتهاى تابستان امسال مىرود که به سومین سال قبول مسئولیت وارد شود. از همان ابتداى زمامدارى با توجه به ۳ شاخص “مزیت اصلى رئیسجمهور”، “روح عمومى حاکم بر برنامه دولت” و “ترکیب کابینه” بر همگان روشن بود که دولت جدید ایجاد دگرگونى در شرایط فرهنگى – سیاسى را هدف اصلى خود قرار داده است. اعلام نیاز عمومى در دوم خرداد هفتاد و شش در قبال به وجود آمدن تغییرات اساسى و حذف شرایط ویژه سیاسى – فرهنگى سالهاى ۱۳۶۰-۱۳۷۵ نیز به عنوان یک عامل روانى …
«در این احوال که “اضطرار” و “دلشوره” تاریخى، دو عنصر بارز و تحمیلى دوران بودند و دولت ملى دغدغه و عزم اجراى قانون ملى شدن و تضمین بخشیدن به “آزادى” از طریق اصلاح قانون انتخابات مجلس و شهرداریها را داشت، براى برنامه مشروح و مطولِ ذهنى اقتصادى و وعده و وعیدهاى بىپشتوانه – بسان دیروز و امروز – جا و مکانى وجود نداشت. … بیست و هفت ماه و پانزده روز براى “عمل اقتصادى” زمانى است بس محدود. شناخت وضع موجود، مسئلهشناسى، طراحى و تجویزِ تنها نیز به زمانى بیش از این نیاز دارد. هنر مصدق “عملِ در جا” و واکنش سریع در مواجهه با پىآمدهاى ابرام و پایدارى در قبال تحقق آرمان ملى شدن نفت بود. چرا که زمان در حال گریز، قدرت مانورى براى او باقى نمىگذاشت.»
