لحظه دیدار
امیر طیرانی منبع: یادنامهی دومین سالگرد شهادت لحظه دیدار نزدیک است باز من دیوانهام، مستم باز میلرزد، دلم، دستم باز گویی در جهان دیگری هستم های! نخراشی به غفلت گونهام را، تیغ های! نپریشی صفای زلفکم را، دست و آبرویم را نریزی، دل ای نخورده مست لحظهی دیدار نزدیک است … در زندگی هرکس لحظهها و گذرهایی است که همچون یک نشان برای همیشه برای او باقی میماند. نه میتواند آن را فراموش کند و نه دلش میخواهد آن را از یاد ببرد. روز چهارشنبه سی فروردین سال ۹۰ برای من از جملهی آن روزهاست. از آن روز دوچیز برایم باقی مانده است، نخست صورت گرم هدی و بوسهای اشک آلود که بر گونههای من و هدی به هنگام خداحافظی …


اگر بخواهیم نوع رابطهی هدی صابر با دانشجویان و دانشگاه و به طور کلی، نسل نو، را در چند عبارت کوتاه توصیف کنیم، با تقریب خوبی میتوانیم ”برخورد روشنگرانه و نقادانه“ و ”برقراری رابطهی آموزشی“ را دو کلید اصلی در این رابطه در نظر بگیریم. صابر در دورانی با نسل نو و جنبش دانشجویی از میانهی دههی هفتاد تا اواخر دههی هشتاد خورشیدی، پیوند خورد که به زعم او آموزشهای روشنفکران، نسل نو را به سمت و سوی تفرد، بیمسئولیتی و عدم تقید فردی و اجتماعی کشانده بود.


