نشست بیست و هفتم: تبیین: دید استراتژیک (۹)
سلسله نشست‌های «باب بگشا» نشست بیست و هفتم: تبیین: داشته‌ها و کارکردهای او: دید استراتژیک (۹) سه‌شنبه ۲۹ اردیبهشت‌ماه ۱۳۸۸ دریافت فایل pdf نشست جاری به نام همراه یاریگر من رفیقم، رهگشایم، باب بگشا، نزد من آ ضرورت رابطهی صافدلانه، مستمر، همهگاهی و استراتژیک با خدا نشست بیست و هفتم هست. جلسه‌ی قبل با دعوت از مهمان سپری شد و دوستان سیر موسسه‌ی محک را از زبان بنیان‌گذارش شنیدند. امروز بر می‌گردیم به بحث خودمان، که داشته‌ها و کارکردهای «او» هست، و کارکرد یا داشته‌ی سوم که دید استراتژیک خدا یا خدای استراتژیک می‌باشد. خیلی سریع از گذشته به حال برسیم و روی بحث امروز را که آخرین بخش خدای استراتژیک است، قدری درنگ کنیم: از آغاز تا به اینجا؛ سیری …
در دههای که مصدق تبعید، نهضت ملی سرکوب، سنتها مورد تهاجم، خسروانی صحنه گردان ورزش و شعبون، تیپ و شاخ شده بود، تختی «مردی چنین در میانه میدانم آرزوست»، در مخیله تودههای آن روز بود. او با تودهها درتنید و تودهها با همان «چسب» با او پیوند خوردند. سیر و گشت در ورزش و سیر و گشت در کوچه پس کوچهها، دالانها و پاگردهای تودهها از بازار و مسجد گرفته تا گذر و حمام و چلوکبابی ملی، پهلوان را «تودهای» کرد و بس عینی. بس عینیتر از رستم و پوریا و رزاز پر سجایا. حس خویشاوندی مردم با تختی او را به پهلوانِ ملی و سراسری تبدیل کرد؛ مرد سال ۴۲ شدن بس و بس و بس پر معنا بود.