منبع: خبرگزاری ایسنا ـ جمعه ۲۲ فروردین ۱۳۸۲
تعدادی از فعالان سیاسی با صدور بیانیه‌ای، دیدگاههای خود را درباره‌ی مسائل منطقه تشریح کردند. به گزارش گروه دریافت خبر خبرگزاری دانشجویان ایران، ایسنا، در این بیانیه آمده است: « یک بار دیگر جنگی خانمانسوز، منطقه‌ی خاورمیانه را به آتش کشیده است. دولتهای آمریکا و انگلیس، برخلاف کلیه‌ی موازین بین‌المللی و به رغم مخالفت اکثریت قاطع اعضای سازمان ملل متحد و شورای امنیت و افکار عمومی مردم دنیا، به بهانه‌ی استقرار دموکراسی و پایان‌دادن به دیکتاتوری صدام، به عراق تجاوز نظامی کرده‌اند که نتیجه‌ی آن کشتار مردم بی‌گناه، نابودی میراث فرهنگی و سابقه‌ی تمدنی دیرپا، هم‌چنین نقض حاکمیت یک ملت است.
این بیانیه می‌افزاید: تردیدی نیست که صدام‌حسین یکی از خشن‌ترین و بی‌رحم‌ترین دیکتاتورهایی است که تاریخ معاصر به یاد دارد. مسلما اگر حکومت عراق از پایگاه مردمی و پیوند دمکراتیک با ملت خود برخوردار بود، چنین سرنوشت دردناکی نصیب این ملت رنجدیده نمی‌شد.
چگونه می‌توان، بدان گونه که دولتهای مهاجم ادعا می کنند، پذیرفت که این جنگ برای آزادی، مردمسالاری، حقوق بشر و نجات مردم عراق است، در حالی که دولت اسراییل، با حمایت همه جانبه دولتهای آمریکا وانگلیس، از قبول قطعنامه‌های متعدد سازمان ملل متحد در مورد فلسطین خودداری می‌ورزد و مردم فلسطین را وحشیانه سرکوب می‌کند.
در شرایط کنونی، حضور مستقیم نظامی آمریکا در منطقه خاورمیانه موقعیت خاصی را به وجود آورده است که مهمترین و حیاتی‌ترین پیامد آن مقابله احتمالی با حاکمیت ملی کشورهای منطقه و امنیت مردم از یک سو و برنامه‌های تجاوزگرانه دولت آمریکا و انگلیس برای نقض حاکمیت ملتها از راه‌های نظامی و مانند آن از سوی دیگر است.
آنچه امروز در منطقه خاورمیانه می‌گذرد لکه ننگی بر پیشانی جهان مدعی فرهنگ و تمدن است. این وضعیت پرمخاطره و پیامدهای مستقیم و غیر مستقیم آن اقتضا می‌کند که هر یک از کشورهای منطقه خاورمیانه و خلیج فارس تمهیدات لازم برای پیشگیری از هر تجاوز احتمالی را وجهه همت خود قرار داده، با تحکیم و تثبیت مناسبات مردم سالارانه در روابط سیاسی و اجتماعی و رعایت موازین حقوق بشر، ضریب ثبات و امنیت کشور و ملت خود را افزایش دهد.
ما امضا کنندگان زیر:
- ۱.مراتب اعتراض و مخالفت شدید خود را با استفاده از جنگ و اعمال سلطه نظامی به عنوان ابزار حل مشکلاتی داخلی و استقرار مردمسالاری در عراق اعلام می‌کنیم.
- ۲. بر این باوریم که تنها حکومتی در عراق حق جایگزینی رژیم صدام را دارد که توسط مردم عراق، از هر مذهب، نژاد و قومیت، از طریق یک همه‌پرسی و انتخابات آزاد، با نظارت کامل سازمان ملل متحد، بر سر کار آید.
- ۳. با جدی دانستن تهدیدهای خارجی علیه ایران، امیدواریم که مسؤولان نظام جمهوری اسلامی نیز، با توجه کامل به شرایط حساس کنونی، این واقعیت انکار ناپذیر را مورد قبول قرار دهند که پذیرش و اعمال قواعد دموکراسی مهمترین اقدام برای مقابله با وسوسه‌ی نقض حاکمیت ایران از سوی دولتهای خارجی و هر گونه تجاوز است. آنچه قدرت‌های خارجی، به ویژه آمریکا و انگلیس، می‌خواهند بر ایران تحمیل کنند، تأمین کننده‌ی اهداف و نظرات ملت ایران نخواهد بود.
- ۴. برای مقابله با تهدیدهای جدی خارجی و برون رفت از انسدادهای کنونی و به منظور کاهش تشنجات سیاسی و فراهم آمدن زمینه‌ی وحدت کلیه‌ی نیروها و امکانات در درون کشور و بلاموضوع شدن برنامه‌های دخالت خارجی به نظر لازم می‌رسد که تصمیم گیرندگان اصلی ضرورت و الزامات همبستگی و وحدت ملی را بپذیرند و در راستای تحقق آن:
- *موانع موجود بر سر راه اعمال خواسته‌ها و مطالبات ملت را از طریق مجلس و دولت منتخب مردم برطرف کنند.
- *همه‌ی زندانیان سیاسی از دانشجویان، استادان، روحانیان، روزنامه‌نگاران، حقوقدانان و فعالان سیاسی را آزاد سازند و مانع نقض قانون اساسی و حقوق قانونی ملت و وارد شدن خدشه بر مردمسالاری و نقض حقوق بشر شوند.
- *احکام صادره علیه روزنامه‌ها و نشریاتی را که بدون تشکیل دادگاه توقیف شده و موجبات برخورد با روزنامه‌نگاران را فراهم آورده‌اند، لغو کنند و زمینه‌ساز بازگشت حق آزادی بیان، قلم و مطبوعات گردند.
- *با تغییر و اصلاح قانون انتخابات، به نظارت استصوابی پایان دهند و راه را برای تحقق حق حاکمیت ملت هموار سازند.
- *به اعمال فشار علیه احزاب و سازمان‌ها و گروه‌های سیاسی، فرهنگی پایان دهند و زمینه‌ی لازم را برای اجرای کامل قانون اساسی و آزادی فعالیت احزاب و گروه‌ها فراهم آورند.
- *کلیه‌ی اقدامات فراقانونی نهادهای رسمی و غیر رسمی را متوقف سازند.
تنها در صورت تأمین این مطالبات و حفظ شأن و منزلت ملت بزرگ ایران است که می‌توان امیدوار بود با کاهش تشنجات سیاسی، فضای مناسب و مساعد برای ایجاد وحدت و انسجام ملی فراهم گردد و جامعه‌ی ایران در برابر تهدیدهای خارجی مصونیت یابد»
در پایان این بیانیه امضای هدی صابر نیز قرار دارد.
