منبع: وب‌سایت جرس ـ ۲۳ خرداد ۱۳۹۰
هدی صابر شاهدی دیگر شد. از چه بگوییم …روایتی تلخ تر و در عین حال باشکوتر از این برای پایان یک انسان نمی تواند رقم بخورد. آنچه برای ما ماند حسرت است.حسرت به ارج نَنهادن چنین انسانی و نشناختنش. ستاره ها اگر خاموش شوند، اما تا صده ها نور افشانی می‌کنند. که نه شاید فرسنگ ها فاصله ما دلیل آن باشد. دیر کشف می‌کنیم و دیر میبینیم…دیر میبینیم ، انسان هایی را که در همین روزگار پیچیده ، با تمامی دردسرهایش قدم را فراتر از روزمرگی های معمول می‌گذارند و در پی گشایش راهی هستند.
گشایش راه ، از قلم زدن برای شناخت ستاره های گذشتهِ آسمانِ ایران گرفته تا نورافشانی در سیستان و بلوچستان.
ستاره هدی خاموش شد تا شاید، این خبر ما را متوجه نورافشانی هایش کند. شاید در روزگاری که دست ها بسته و قلم ها شکسته اند، اینچنین مرگی راه گشای فردا باشد.
ما را چه شده؟
روزگار تلخی است…
هسته مرکزی ائتلاف ۲۵ بهمن
- *جمعی از دانشجویان دانشگاه آزاد واحد های : تهران مرکز، علوم و تحقیقات (تهران)، تهران جنوب
- *انجمن اسلامی سبز دانشگاه تهران شرق
- *گروه رسا(راه سبز امید)
- * دانشجویان سبز دانشگاه اشرفی اصفهانی
- *جمعی از دانشجویان دانشگاه شیخ بهایی اصفهان